Few of My Top 10s for this year :)

Имам 2-3 поста што стојат во драфт верзија, и никако да ги завршам. Некако трендовски, како и сите блогови за аниме што постојат, сметав дека заради мене, треба да си направам топ листа на анимеата што ми биле омилени годинава и оние кои годинава биле популарни. Ќе пробам да ги рангирам некако

Мојата топ листа на гледани и завршени анимеа во 2009:

1. Mushishi (мојот пост)
2. Sayonara Zetsoubou Sensei (мојот пост)
3. Natsume Yuujinchou (мојот пост)
4. Planetes
5. Tokyo Magnitude 8.0 (мојот пост)
6. Now & Then, Here & There (мојот пост)
7. Seirei no Moribito
8. Metropolis (мојот пост)
9. Soul Eater (мојот пост)
10. Pale Cocoon (мојот пост)












Ако некого го интересира нешто за анимеава, линковите водат до AnimeNewNetwork и до моите постови на овој блог. Единствено образложение што можам да го дадам за распоредот е дека годинава ми беше лично, психички и физички напорна, па и тука се гледа мојата посебна наклонетост кон меланхолијата, но и сарказмот. Сепак, бев повеќе мелахолично расположена, па 10-ката годинава отиде кај Mushishi ;)

Мојата топ листа на анимеа кои се емитуваа во 2009:

1. Bakemonogatari (мојот пост)
2. Fullmetal Alchemist: Brotherhood (мојот пост)
3. Higashi no Eden (мојот пост)
4. Zoku Natsume Yuujinchou
5. Tokyo Magnitude 8.0
6. Zan Sayonara Zetsubou Sensei
7. Aoi Bungaku
8. Hetalia Axis Powers (мојот пост)
9. xxxHolic: Shunmuki / Tsubasa Chronicles: Shunraiki (мојот пост)
10. Kara no Kyoukai 7: Satsujin Kousatsu (part 2)








За манга и не ме прашувајте, и тие што ги читам, што не се one-shot, се помалку од 10, така да, можеби догодина ќе успеам да соберам 10 да ги рангирам. ;) Засега само 20th Century Boys - ultimate fav!

Ликови годинава? Тоа е лесно:

The Female Characters:
1. Ishu Benikawa (Bounen no Xamdou)
2. Sumomo (Chobits)
3. Matoi Tsunetsuki (Sayonara Zetsubou Sensei)
4. Kanna Endo (20th Century Boys)
5. Alshaya Alphard (CANAAN)
6. Hitagi Senjougahara (Bakemonogatari)
7. Michiko Malandro (Michiko to Hatchin)
8. Balsa (Seirei no Moribito)
9. Sumeragi Lee Noriega (Mobile Suit Gundam 00)
10. Naoto Fuyumine (DOGS)





The Male Characters:
1. Takuan Soho (Vagabond)
2. Nozomu Itoshiki (Sayonara Zetubou Sensei)
3. Ni Yianyi (Saiyuki)
4. Cho Hakkai (Saiyuki)
5. Black Star (Soul Eater)
6. Tyki Mikk (D.Gray-man)
7. Dio Eraclea (Last Exile)
8. Takashi Natsume (Natsume Yuujinchou)
9. Ginko (Mushishi)
10. Jade Curtiss (Tales of the Abyss)









Само уште би сакала да направам топ листа на музиката, односно на OP/ED Theme на анимеата, бидејќи мене бар ми се голем дел од уживањето

Годинава моиве TOP 10 OP/ED Themes:

1. Boom Boom Satellites - Shut Up And Explode! (OP Bounen no Xamdou)
2. Ishikawa Chiaki - Uninstall (OP Bokurano)
3. Kourin - Aishiteru (ED Zoku Natsume Yuujinchou)
4. Sukima Switch - Golden Time Lover (OP Fullmetal Alchemist: Brotherhood)
5. Annabel - My heaven (ED CANAAN)
6. Kenji Otsuki - Hito toshite Jiku ga Bureteiru (OP Sayonara Zetsubou Sensei)
7. Supercell -Kimi no Shiranai Monogatari (ED Bakemonogatari)
8. Bump of Chicken - Karma (OP Tales of the Abyss)
9. Fiction Junkcion YUUKA - Fragments of a Gaze (OP Madlax)
10. Soul & "PIMP" Sessions - Paraiso (OP Michiko & Hatchin)











Тоа е се’ за годинава, се надевам на малку поактивна 2010, малку повеќе манга од аниме, малку повеќе реален од анимиран живот, малку ширење на публиката и заедницата, малку личен дизајн на блогов, малку повеќе здравје, љубов, среќа и помалку меланхолија и сарказам

Read More

Poljaff presents :....

Ta da!
- A detective story -

Read More

1001 ноќ како што требаше да биде раскажана

Нeкако ми е жал што е единствениот глас кој се слуша на почетокот е на англиски ама Amano Yoshitaka ми е еден од омилените автори на визуелно уживање - после Angel's Egg кој беше даван на една Јапанорама и Vampire hunter за кој се надевам еден ден ќе успеам да напишам некој ред, како и дизајнот за Final Fantasy игрите, еве го и фантастичниот сон на 1001 Ноќ. Без оглед дали ANN ќе се сложи дали е ова аниме или не (поради тоа што само замислата, надзорот на анимацијата и продукцијата е јапонска, и генерално не е наменето за јапонски пазар) е серијал од кратки „жешки“ соништа, режирани од Mike Smith со одлична background музика компонирана од David Newman

Read More

Не баш импресивно прво дело

Кога беше најавено анимето First Squad: The Moment of Truth, го постирав трејлерот овдека. И очекував нешто посебно после сите japanimations и chinanimations, и понекое аниме од кореанска продукција, да видам нешто што спаѓа во категоријата на јапонска анимација, а е такво потсетување на руските цртани филмови. Ако успеете да го изигнорирате фактот дека ликовите зборуваат на руски, јасно ви е дека ова е сепак аниме, по цртежот, по акцијата, по збунувачката приказна. Всушност, што друго би се очекувало од Studio 4oC. Анимето е режирано од Yoshihari Ashino, напишано и продуцирано од Миша Шприц и Аљоша Климов, а дизајнот на ликовите и анимацијата е дело на Hirofumi Nakata.
Приказната е интересен бленд на реална сторија од Втората Светска Војна, сведоштва на воени ветерани, историчари и психолози, митови и легенди, фантазија. Вистината е дека никогаш не се знае точно што се случило на ниедно воено поле. Секој што е вклучен, секоја страна има своја вистина. Секогаш постојат легенди, за тајни оддели, за тајни испитувања и натприродни случувања кои се граничат со чуда. Секогаш постојат претпоставки дека позади она што е видливо се кријат многу мистерии. И дека можеби подобро да останат скриени.
Приказната има потенцијал, но раскажана е конфузно, и бавно се собираат парчињата, иако трае само 1 час. Моментите на сведоштва на живите луѓе се уфрлени некако без ред и случајно и само придонесуваат за конфузијата. Анимацијата е беспрекорна, звукот е сосема прикладен, но на ликовите им е посеветено премалку внимание. И покрај временската рамка. За жал, не беше ни одблиску возбудливо, ниту пак ги достигна очекувањата ветени во трејлерот.
Сепак, интересно е да се замисли, дека после таквата, релативна, историска нетрпеливост помеѓу Русија и Јапонија дека може да израсне ваква интересна комбинација. Јас искрено се надевам на повеќе, глобализацијата во аниме индустријата и не е така страшна, особено што вака придонесува за разбирање на културите и бришење на „гревовите“ од минатото.

Read More

So Scandalous

Soul Eater е нешто потполно откачено, смешно, game-like/ fight-style клише-антиклише shounen аниме, со фантастичен soundtrack, хумор кој нема да ве остави рамнодушни и одлична 2Д анимација.
Она што започнало како манга од Otubo Atasushi, прераснало во аниме во продукција на BONES и игра на Sqaure Enix - верувајте, успешен наслов благодарение на леснотијата на приказната и генералното уживање што го нуди. Незнам која била таргет групата, меѓутоа анимево е навистина едно од оние must-see, посебно, за оние како мене, кои и на 30 години, гледаат „цртани филмови“ за забава.

Приказната и не е нешто посебно, ниту нешто оригинално, ниту нешто особено вредно да се споменува. Она што е особено забавно се ликовите, и сите "puns" околу нивните имиња и презимиња, и потекла, и карактери, и комбинациите, и пријателствата. Искрено, нема каков осврт да се пишува - едноставно, забавно аниме. Ликовите се ученици во Академијата за мајстори на смртоносни оружја, односно ликовите СЕ мајсторите и нивните оружја. Главните протагонисти се трите парови/групи - Maka + Soul Eater (добрата ученичка и наследничка и нејзиниот партнер, стрпливиот и cool, „коса на смртта“), Black Star + Tsubaki (упорниот, самоуверен сирак и неговата партнерка со моќи на трансформација во разни нинџа-оружја) и Death The Kid + Lizz & Patti Thompson (неподносливиот наследник на Богот на Смртта, владетелот со Death city, и неговите револвери - сестри каубојки). Да не почнувам да набројувам за Excalibur, Franken Stein, Ox Ford... Има нешто во јапонската пародија на западниот свет, што мене неверојатно ме забавува, посебно тоа што како да е дел од нивното секојдневие, а искомбинирано со ваков уметнични стил и ваква музика, мене ми е дефинитивно two thumbs up!

OP Theme #1 - T.M Revolution | Resonance
П.С. Ќе се обидам screen-shots да додадам некој нареден пат, а мислам дека preview-то е доволно добро за почеток.

Read More

Уште нешто заразно

OP Theme #3 | Fullmetal Alchemist: Brotherhood
Sukima Switch | Golden Time Lover


Another quite catchy toon ^^ And The Lyrics

集中できていないな　まだ体が迷っているんだ
震えていたんじゃ　コントロールしたってブレんだ
太陽もツキもなんも　完全にこっち向いていないが
やるしかないんだ　良い聞かせるように　そうつぶやいた

状況は悪いが　ただ逃げ出すんじゃ根性ないな
展望はないが　度胸でクリアするしかないや
衝動は抑えたまま　ターゲットとの間隔探れ
必要なものは　各プライド

味わうのは勝利の美酒
それとも敗北の苦汁か
そのすべては２つに１つ
操りたい運命の糸

絶好のゴールデンタイム　この手でつかめ
渾身のPoker Face　決めて仕掛けるよ
イリュージョンの世界へ　引きずり込んで
際限ないプレッシャーゲーム　するりと抜けて
栄光のボーダーライン　飛び越えるために
How many? どれくらいの代償がいる？
手放したくないのはどれ？

論より証拠なんだ　要は結果をだした者が勝者だ
沈黙は禁だ　時がすぎればバレるんだ
感覚を研ぎ澄まして　慎重に流れを読み取れ
現状の勝率何パーセントを

勝ち割けるのは　現実のゲームセンス
潜む影法師は悪魔か
男ならば
潔く散ってやるくらいの覚悟で挑め

逆境のClap your hand 奮い立たせて
斬新なFighting style ギリギリを攻めろ
Attention 危ないぜ　限界超えて
最高のFairy Tale 歴史に刻め
完勝の瞬間を　見せつけるために
Are you ready? 繰り持った迷いなど捨てて
バブルの階段を上がれ

女神のように笑みを浮かべる
君の魅力に捕り浸かれて
誘われるまま落ちてゆく
心に住みついた欲望
膨れ上がる果てなき夢
誰も僕を止められない

絶好のゴールデンタイム　この手でつかめ
渾身のPoker Face　決めて仕掛けるよ
イリュージョンの世界へ　引きずり込んで
際限ないプレッシャーゲーム　するりと抜けて
栄光のボーダーライン　飛び越えるために
How many? どれくらいの代償がいる？

逆境のClap your hand 奮い立たせて
斬新なFighting style ギリギリを攻めろ
Attention 危ないぜ　限界超えて
最高のFairy Tale 歴史に刻め
驚愕の大逆転　華麗に決めるよ
Do you know? 運命は奪い取るもの
バブルの頂上に射す
陽の光を浴びろ


Shuuchuu dekitenai na mada karada ga mayotte irunda
furuiteitan ja KONTOROORU shitatte buren da
taiyou mo TSUKI mo nanmo kanzen ni kocchi muite inai ga
yaru shika nainda iikikaseru you ni sou tsubuyaita

Jyoukyou wa warui ga tada nigedasun ja konjou nai na
tenbou wa nai ga dokyou de KURIA suru shika nai ya
shoudou wa osaeta mama TAAGETTO to no kankaku sagure
hitsuyou na mono wa katsu PURAIDO o
ajiwau no wa shouri no bishu ka sore tomo haiboku no kujuu ka
sono subete wa futatsu ni hitotsu ayatsuritai unmei no ito

Zekkou no GOORUDEN TAIMU kono te de tsukame
konshin no POOKAA FEISU kimete shikakeru yo
IRYUUJON no sekai he hikizurikonde

Saigen nai PURESSYAA GEEMU sururi to nukete
eikou no BOODAA RAIN tobikoeru tame ni
HAU MENII dore kurai no daishou ga iru
tebanashitakunai no wa dore

Ron yori shouko nanda you wa kekka o dashita mono ga shousha da
chinmoku wa kin da toki ga sugireba barerun da
kankaku o togisumashite shinchou ni nagare o yomitore
genjyou no shouritsu nan PAASENTO o
kachiwaru no wa genjitsu no GEEMU SENSU
hisomu kageboushi wa akuma ka
otoko naraba isagiyoku chitte yaru kurai no kakugo de idome

Gyakkyou no KURAPPU YUA HANDO furui tatasete
zanshin na FAITINGU SUTAIRU girigiri o semero
ATENSHON abunaize genkai koete

Saikou no FEARII TEIRU rekishi ni kizame
Kanshou no shunkan o misetsukeru tame ni
AA YUU REDI kugumotta mayoi nado sute
BABERU no kaidan o agare

Megami no you ni emi o ukaberu
kimi no miryoku ni tori tsukarete
sasowareru mama ochite yuku

Kokoro ni sumitsuita yokubou fukureagaru hatenaki yume
dare mo boku o tomerarenai

Zekkou no GOORUDEN TAIMU kono te de tsukame
konshin no POOKAA FEISU kimete shikakeru yo
IRYUUJON no sekai he hikizurikonde

Saigen nai PURESSYAA GEEMU sururi to nukete
eikou no BOODAA RAIN tobikoeru tame ni
HAU MENII dore kurai no daishou ga iru

Gyakkyou no KURAPPU YUA HANDO furui tatasete
zanshin na FAITINGU SUTAIRU girigiri o semero
ATENSHON abunaize genkai koete

Saikou no FEARII TEIRU rekishi ni kizame
kyougaku no daigyakuten karei ni kimeru yo
DUU YUU NOU unmei wa ubaitoru mono
BABERU no choujyou ni sasu hi no hikari o abiro

TRANSLATION
I can't concentrate, my body is still hesitating
If I'm shaking, even with control the picture blurs
Neither the sun nor luck completely faces my way
'But I still have to do it,' I mutter as if telling myself

The situation is bad, but to simply run away is gutless
I have no prospects, but I'll have to clear it with courage
While holding down my urges, I search the distance for my target
What I need is every amount of pride

Do I taste the wine of victory
or is it the brine of defeat?
It's all one of two possibilities
I want to manipulate the strings of fate

Grasp the perfect Golden Time
I'll lay on a Poker Face with all my might
Drag me into a world of Illusion
Slipping out of an endless Pressure Game
In order to jump over the Border Line of glory
How many? How much will I have to pay?
Which do I not want to relinquish?

Evidence is better than debate; in short the one with results is the winner
Silence is banned; if time passes, we'll be exposed
Sharpen your senses and read the flow with care
What percent is the present winning percentage

To win and be separated is the Game Sense of reality
Is the lurking shadow the devil?
If you're a man
you have to venture forward ready to die bravely

Clap your hands in the face of adversity, cheer me up
Attack by the skin of your teeth with a fresh Fighting style
Attention, it's dangerous, exceed your limits
Carve the greatest Fairy Tale into history
to display the instant of complete victory
Are you ready? Throw away your hesitation
Climb the stairs of Babel

You smile like a goddess
I am enamored by your charm
I fall as I am lured in
The desire that's settled in my heart
An endless dream that swells up
No one can stop me

Grasp the perfect Golden Time
I'll lay on a Poker Face with all my might
Drag me into a world of Illusion
Slipping out of an endless Pressure Game
In order to jump over the Border Line of glory
How many? How much will I have to pay?

Clap your hands in the face of adversity, cheer me up
Attack by the skin of your teeth with a fresh Fighting style
Attention, it's dangerous, exceed your limits
Carve the greatest Fairy Tale into history
A shocking giant reversal, settle it with splendor
Do you know? Fate is meant to be stolen
Bask in the sunlight
shining at the top of Babel

Правото на преводот и транскрипцијата одат на Chizuru Elric & csakuras @livejournal

Read More

Лесно читање 2

Edited:
Почетокот на приказната, и како Araragi-kun стана вампир - Kizumonogatari

Bakemonogatari/Koyomi Vamp/001

I met her in the spring break between my second and third years of high school. That meeting was impactful , and also quite devastating. In any case, I thought I had really bad luck――of course, this probably wouldn't be the case if I weren't there, but instead, someone else were in my shoes. Actually, I do think it's quite irresponsible to say that it was really bad luck that got me into this, and that maybe I should just accept that it was all my fault. In the end, I believe that me being there had started that chain of events.

That chain of events.

Not putting too much thought on such a careless thing, expressing it in that way――just for the sake of presenting it as "that chain of events", I honestly don't know exactly how large this chain actually was. What event was it that started it all, and where did it follow, and how did it end――I can't come up with a clear picture of it. And that's possible because even now it hasn't ended, or maybe that it hasn't even started yet――I honestly believed that, neither putting it as a pretense, nor a play on words.

In the end, I couldn't tell how it all played out from any point of view other than my own, and so I leave others wondering for all of eternity, exactly what kind of meaning this chain of events did have――as well as what kind of meaning this chain of events did not have. If I were able to ask them about the story, perhaps I would be able to grasp that much――but it is precisely because of that, that I wouldn't be able to tell if that was the real story.

It wouldn't be the truth, but what they recognized.

And that might be enough.

Loving it ^^

Read More

Лесно за читање

Во недостаток од моментална занимација на работа и недостаток од интернет, што ме спречува да google-ам, tumblr-ам и twit-ам, да читам rss feed-ови, да гледам спотови на youtube (иако на моево жалосно компјутерче нема ни слушалки), па дури и да читам манга online (иако не сум голем фан на читањето стрипови на малиот екран) почнав да читам light novels. Baka-Tsuki линкот од страна - одлично место за почеток.

Јас почнав со Kara no Kyoukai и Haruhi и Bakemonogatari...
Bakemonogatari...

Hitagi Crab/001

In the corner of the room, Senjougahara is always reading alone. Sometimes it is a hard cover book; sometimes it is one of those comics that will lower your IQ. She seems to be quite indiscriminate about her choice of books. It may be because she reads anything with words, though there may be quality in her reading choices.

I have never seen her conversing with anyone. From my point of view, the sight of her reading a book, the very action of her reading a book may have created a wall around her.

Even if a miracle occurred and you share the same class with anyone for three years, I don't think that I’ll feel lonely not exchanging any words with that person. It just ends up as a memory that such a person had existed. Even though I don't know what will happen to me a year after I graduate from high school, I probably won't have a reason to remember Senjougahara's face, nor be able to do so.

That was what I thought.

... Senjougahara, whom I caught and hence stopped her fall, was very - impossibly light. No kidding, she was mysteriously, eerily, light.

As though she wasn't even there. That's right. Senjougahara was so light; it was as if she had no weight.

Нели е доволно за да почнете да читате?
Како што беше доволна првата епизода од анимето да ме улови. Штета само што не е преведено понатаму. I'll wait, I'll definetily wait for a story like this.
Морам да кажам дека помислив дека не би требало да постои разлика меѓу оваа тинејџ-вампирска приказна и Twilight Saga. Ама за среќа постои! Thank God! Веројатно кога би била во моите рани тинејџерски години би ми повеќе лиги би ми течеле на Edward и Bella, отколку на оваа приказна. Но, после толку прочитани книги од една страна и толку гледани анимеа од друга, топло ја препорачувам Bakemonogatari (Ghostory) за било која возраст, и за читање и за гледање. Well, I'll have fun for sure, hope you'll have too.

Read More

Чистилиштето

I'm a sucker for a good slow mystery/drama anime. Барем во последно време.
Haibane Renmei е еден неуспешен проект како doujinshi na Abe Yoshitoshi. Прво започнал како неколку страници, краток опис на ликовите со ореоли и сиви крилја, слични на ангели. Потоа прерасна во приказната која е разработена во анимето, и тоа навистина добра приказна. Сигурна сум дека ако авторот продолжеше да црта и да работи на doujinshi-то ќе читавме манга подобра од анимацијата, но сепак.
Haibane се ликови налик на ангели со ореоли и крила, родени во кожурки. Во кожурките сонуваат за патот од нивниот поранешен живот, до новиот свет. Rakka сонува како паѓа од небото, па така го добива своето име Rakka (落下 lit. "falling"). Се раѓа во свет, во кој Haibane не се мешаат со луѓето, употребуваат работи и живеат на места кои луѓето веќе не ги користат. Свет опкружен со ѕидови кои не смее да ги помине додека не биде повикана на денот на нејзиниот „Лет“. Запознава други Haibane, учи за нивните карактери, и секоја од нив добива некакво значење и место во нејзиниот живот. И постојано е опседната со чувство дека заборавила нешто значајно од претходниот живот, дека некого поврeдила и треба да се искупи. Постојано се прашува каде припаѓа додека не и потемнат крилата, како знак дека е обземена со грев. Додека комуникаторот не и каже дека тоа е кругот на потрагата по гревот што треба да се исчисти и губењето на патот кој треба да се оди. Дека гревот се раѓа кога мислиш дека не грешиш и дека се прочистуваш од гревот во моментот кога го препознаваш. Тука ќе почне нејзиното лечење и патот до прифаќањето, дека најголемиот грев е немоќта да се присетат на сонот на нивоното раѓање - и со тоа, значењето на своето постоење. (Ако не го сфатам ова како дел од сфаќањето на јапонците за светот, погрешно ќе го дефинирам како клише)
Авторот оставил простор за замислување на постоењето на Haibane, па некако јас дојдов до заклучок дека Glie, градот внатре во ѕидините е еден вид на чистилиште, за оние кои треба да расчистат со сопствените внатрешни борби и товари, и да ја најдат смислата на своето постоење.

Read More

Средбата која требаше да (не) се случи

Ако по некоја random случајност сте се запрашале за девојките на banner-от, пратете ме внимателно... Пополека започнувам да ги опишувам карактерите од истоимената манга и аниме (кое btw, истера трета сезона) еден од моите омилени серијали - Sayonara Zetsubou Sensei - неверојатно интересен пристап на критика на секојдневието и социјланите стереотипи во јапонската култура,медиумите и политиката


Anthology of Despair
When you get of a tunnel, there's another tunnel. And when you get out of that tunnel, there's still another tunnel, and when you get out of THAT tunnel, there's yet another tunnel. No mаtter where you go and what you do, there are tunnels and tunnels and more tunnels. That's my life.

Read More

Okairi-desu!

Едно од оние малку сцени кои ме смеат до солзи секој пат кога ги гледам


Sumomo - Chobits

Read More

The sky crawlers

The sky crawlers е новела во 5 дела на Mori Hiroshi, која Ito Chihiro во 2008 година ја адаптира во анимираната верзија во режија на неверојатниот, прославениот, Oshii Mamoru. Аниме кое дефинитивно не е воено, нити авантуристичко, нити акционо. Аниме кое може единствено да се сврсти во философска расправа и психолошка драма. Сеуште се обидувам да го дешифрирам насловот и единствено ме потсеќа на Тага.

Во една можна верзија на сегашноста на светот, или подобро на Светот од претходната војна, возрасните се забавуваат со војната, во која актерите се Kildren - деца-пилоти, осудени да живеат вечно во својата адолесценција во круг на избор на смртта и повторно будење заради нивните пилотски способности. Децата се деца само во физичка смисла на зборот; во нивните потези, размислувања, сеќавања нема ништо детско. Во тишината меѓу борбите ги гледате нивните возрасни, тажни и празни лице.
Воопшто не е mainstream филм, па оние кои нема да се потрудат да поработат на своите размислувања, нема да ги прочитаат пораките за значењето на војната, животот под секојдневниот притисок на смртта и значењето на сеќавањата. Ова е онаков филм за кој размислувате дури го гледате, и потоа уште размислувате, и уште, и ве држи уште некое време, како deja vu. Чувство што го имате како кога го гледате Blade Runner, или нешто слично. И бидете стрпливи и почекајте до последната секунда на филмот за да си ја надополните само листата на теми за размислување, особено за егото и цинизмот на отаку светот.
Самото аниме е полно со тишина, онаква каква што може да ја исполни само Kawai Kenji, во 2Д сеќавања, и гласни и брзи, 3Д реалистични воздушни пресметки на пилотите ловци. Можеби некому ќе му смета преминот од едноставниот цртеж на ликовите во компјутерски совршено направените воздушни борби. Мене лично ме воодушеви. Зашто „децата“ во тишината, изгледаа како ехо и постојано повторување на реалноста, а борбите, грубо и прецизно ја опишуваа брзината на дејството, адреналинот на летањето, близината на смртта и потрагата по целта на сето ова повторување.
Дефинитивно да се запрашаме што се сеќавањата, а што секојдневната потрага по изненадувањето, што е животот воопшто.

Read More

My stereotypical anime taste :)

превземено од AltJapan

Girls Who Like Boys (Who Drive Giant Robots)

Gemuste: Anime/Comic Ranking By Gender (Japanese language)

Compiled by the otaku matchmaking service (!) Otakuma from a poll conducted between April and August of this year, here are the top anime series ranked by popularity by gender.

Males

1) K-On!

2) The Melancholy of Suzumiya Haruhi

3) Lucky Star

4) Gundam (all series)

5) Saki

Females

1) Gundam (all series)

2) K-On!

3) Code Geass

4) Macross Frontier

5) Evangelion / Toradora! (tie)

So what do we have here? Four out of five of the top shows watched by girls are about giant robots, while four out of five of the top shows watched by boys are about little girls! Welcome to the new world order, otaku-style...

Хмм, се осеќам дел од стереотипот, со тоа што никогаш не сум ги сакала момците кои ги возат роботите, туку самите роботи, и сум ги ценела девојките што ги растураат / водат момците кои возат роботи.
Enough excuses - my anime taste - a part of the new world order, otaky-style :)))

Read More

Emotional with a gun

Madlax OP Theme
"Hitomi no Kakera" (瞳の欠片, Fragments of a Gaze) by FictionJunction YUUKA


NOIR ED Theme
"Kirei na Kanjo (「きれいな感情」 Beautiful Emotions)" by Akino Arai



And remember Canaan?

Ме интересира дали е само стереотип што анимеата за девојките-убијци а-ла Никита заслужиле вакви емотивни музички теми

Read More

Metropolis revitilized

Под псевдонимот кој го носам без право, продолжувам да пишувам на страницава, за душичкава моја и менталната релаксација која ми ја дава анимето, воопшто.

Кога го прочитав насловот, очекував нешто слично на Metropolis, германскиот нем екпресионистички научно фантастичен филм од 1927 година. И не се излажав многу. Всушност, премисата на двата филмови е иста - последиците од капитализмот и социјалната криза на класната поделба. Иста е и неверојатно замислената архитектура, на високи згради која потсеќа на Њу Јорк, аналогијата на Вавилонската кула / Зигуратот - патот до небото и Боговите, напредната технологија која доминира низ целата приказна и во секојдневниот живот на јунаците.
Анимето се базира на манга, која оригинално е напишана од Tezuka Osamu (The God Of Manga) во 1949 година, инспирирана од единствена слика од раѓањето на роботот од германскиот филм, без авторот претходно да го погледне филмот. Меѓутоа, филмуваната верзија, т.е. анимето, тема на постот е многу поблиску до оригиналниот нем филм. Но барем, карактеристичниот цртеж на авторот на Astro Boy и Black Jack, ја задржал својата мекост на острата позадина на технички фантастичниот свет.
Разликата е и во ликовите и нивната улога, го нема дуалитетот кој беше некако подтема на филмот, во однос на пример, на улогата на работниците (како роботи), ниту пак виси во воздух прашањето на полот на ликовите. Иако Duke Red и овде се бори меѓу улогите на татко и владетел над градот. Tima е робот - девојче со реален човечки лик, направена како ќерката на Duke Red. За разлика од неа, Michi е главниот лик во мангата, кој може да си го менува полот по желба. Или пак, ликот на Мариа и роботот по нејзин лик, и нивната улога во оригиналниот филм.

Музиката е некако „откачено вклопена“, цело време вие New-Orleans-style-brass band-jazz, а во климаксот на настаните кога се руши Зигуратот, свири Ray Charles и неговата I Can't Stop Loving You - искрено мене ми беше memorable moment, можеби поради тоа што звукот на песната ги надгласи звучните ефекти на рушењето. Не беше ништо помалку ефективно од оригиналната симфониска музика на големиот оркестар на Вајмарската република во лајт-мотивот на Wagner и Strauss. Едноставно поддршка на ефектот дека се случува нешто величенствено.


Don't you ever let them tell you who you are

Read More

Некогаш и сега, животот и смртта

"As long as you have your life, you have a future"
Со оглед на сето она што ми се случува во последно време, некако оваа реченица ме натера постов да го посветам на Now & Then, Here & There. Но искрено, немам многу желба да раскажувам, само на кратко ќе ги опишам чувствата што ги заприметив: свет во постојана војна, бесмислен живот без надеж за децата војници и жените-алатки за раѓање на нови војници, свет полн со смрт, без животната радост на водата, живот во постојан притисок дека треба да се следат нечии наредби за терор и насилие, безумиа не еден човек кој својата среќа ја гледа во владеењето со дишењето на другите, и одлучноста на едно дете кое го сака зајдисонцето, водено од борбата да заштити некого нему драг.
Освен едноставниот цртеж, и музика која практично беше безлична, целово аниме е masterpiece, не сум гледала ништо по тажно и поболно, безнадежен круг на насилие и смрт. Такви сме луѓето, себични, не размислуваме за другиот, туку само за сопственото добро, за тоа како ние сами да преживееме. А како ли ќе живееме со грижа на совест, и без место каде да се вратиме? Тоа го раскажуваа децата во анимево. Дека треба да се бориш за она во кое веруваш, дека треба да се издржи до крај за своите идеали.




Не се чувствувам како poljaff во последно време, незнам дали уште ќе пишувам, бар не некое време, посебно што се осеќам дека секое аниме ми дава порака, дека ниедна борба за љубовта не е бесмислена. И осеќам дека секаде ќе се вмешам себеси, и моите осврти би биле премногу под влијание на мојата моментална психичка состојба на несигурност во себеси.

За оние малку што ме читаат, се извинувам, осеќам потреба да се скријам во сопствената куќичка, можеби таму ќе се најдам повторно себеси.

Read More