Лесно за читање

Во недостаток од моментална занимација на работа и недостаток од интернет, што ме спречува да google-ам, tumblr-ам и twit-ам, да читам rss feed-ови, да гледам спотови на youtube (иако на моево жалосно компјутерче нема ни слушалки), па дури и да читам манга online (иако не сум голем фан на читањето стрипови на малиот екран) почнав да читам light novels. Baka-Tsuki линкот од страна - одлично место за почеток.

Јас почнав со Kara no Kyoukai и Haruhi и Bakemonogatari...
Bakemonogatari...

Hitagi Crab/001

In the corner of the room, Senjougahara is always reading alone. Sometimes it is a hard cover book; sometimes it is one of those comics that will lower your IQ. She seems to be quite indiscriminate about her choice of books. It may be because she reads anything with words, though there may be quality in her reading choices.

I have never seen her conversing with anyone. From my point of view, the sight of her reading a book, the very action of her reading a book may have created a wall around her.

Even if a miracle occurred and you share the same class with anyone for three years, I don't think that I’ll feel lonely not exchanging any words with that person. It just ends up as a memory that such a person had existed. Even though I don't know what will happen to me a year after I graduate from high school, I probably won't have a reason to remember Senjougahara's face, nor be able to do so.

That was what I thought.

... Senjougahara, whom I caught and hence stopped her fall, was very - impossibly light. No kidding, she was mysteriously, eerily, light.

As though she wasn't even there. That's right. Senjougahara was so light; it was as if she had no weight.

Нели е доволно за да почнете да читате?
Како што беше доволна првата епизода од анимето да ме улови. Штета само што не е преведено понатаму. I'll wait, I'll definetily wait for a story like this.
Морам да кажам дека помислив дека не би требало да постои разлика меѓу оваа тинејџ-вампирска приказна и Twilight Saga. Ама за среќа постои! Thank God! Веројатно кога би била во моите рани тинејџерски години би ми повеќе лиги би ми течеле на Edward и Bella, отколку на оваа приказна. Но, после толку прочитани книги од една страна и толку гледани анимеа од друга, топло ја препорачувам Bakemonogatari (Ghostory) за било која возраст, и за читање и за гледање. Well, I'll have fun for sure, hope you'll have too.

Posted in: Bakemonogatari, light novel