Омилени анимеа

Осврти и мислење за популарните и не-толку-популарните анимеа

Омилени манги

Осврти и мислење за популарните и не-толку-популарните манги

Топ листи

Годишни осврти на најдобрите манги и анимеа

Кратки анимации

Видео од кратки но слатки уживања

Музика во анимеата

Фантастичките почетни или завршни музички теми

Се прикажуваат објави со етикета Studio 4oC. Прикажи ги сите објави
Се прикажуваат објави со етикета Studio 4oC. Прикажи ги сите објави

18 февруари 2010 г.

Random Banter

AAAAAAAAAAAAAAAA (шо би рекол еден мој другар)

Најдобро од се’ се чувствувам кога ќе откријам нешто самата, со гледање, не со читање на некој текст. Едноставно, со гледање. ААААААААААААААААААА!

Мислам, не дека е нешто посебно, но сепак. Помеѓу епизодите на Digital Juice, конкретно на средина, помеѓу 3-та и 4-та анимација, стојат неколку секвенци од Touijn Kit од Genius Party Beyond :))

Ете! 

17 февруари 2010 г.

Каде е границата?


Ken Ishii - EXTRA

Пишував еднаш за него, кога пишував за Dimension Bomb, за генијалецот по име Morimoto Koji, кој стои зад толку добри, откачени и нереални остварувања. Денес беше тој среќен ден посветен на барање на торенти, „кинење“ од YouTube и генерално читање за секое негово дело. И сепак сум далеку од комплетно сфаќање на неговите замисли. Но, барем ми е појасно, кога во неговата биографија го прочитав името на Otomo Katsuhiro, сфатив бар од кого учел.

И имал што да научи. Му била дадена шанса да работи со Otomo, како на асистент главниот аниматор на Akira, и да режира дел од Robot Carnival. Како аниматор, пак, работи на многу проекти како Animatrix: Beyond, Kiki's delivery service, Golgo 13: The Professional, Roujin Z, Lupin III, а со Otomo соработува и после отворањето на сопствено студио.


Noiseman Sound Insect

Studio 4oC го основа во 1986 година, заедно со Tanaka Eiko и аниматорот Sato Yoshiharu, кога пред се’ се фокусира на режирањето (и тоа на се’ почудни и почудни дела), а се’ помалку на анимацијата. Eдинствени негови дела, каде повторно се зафатил со цртање се концертната сцена на Macross Plus (филмот) и неговото речиси комплетно дело Noiseman Sound Insect (кое по мојата лаичка пресметка заслужи 9-ка). Интересно е што во рамките на студиото режира и неколку музички спотови. Клиповите кои ги „наредив“ помеѓу овие редови се само дел-чисто да се одбележи деменцијата/генијалноста на Morimoto-san.

Clip from Animatrix: Beyond

Инаку, неговата кариера опфаќа и продукција на многу различни и покомерцијални анимеа. А моментално, а ANN објави уште во 2005-та, работи на ново дело Sachiko, како прв негов долгометражен анимиран филм. We'll see...

Link до официјалниот сајт [FR] ... и уживајте.

9 декември 2009 г.

Не баш импресивно прво дело

Кога беше најавено анимето First Squad: The Moment of Truth, го постирав трејлерот овдека. И очекував нешто посебно после сите japanimations и chinanimations, и понекое аниме од кореанска продукција, да видам нешто што спаѓа во категоријата на јапонска анимација, а е такво потсетување на руските цртани филмови. Ако успеете да го изигнорирате фактот дека ликовите зборуваат на руски, јасно ви е дека ова е сепак аниме, по цртежот, по акцијата, по збунувачката приказна. Всушност, што друго би се очекувало од Studio 4oC. Анимето е режирано од Yoshihari Ashino, напишано и продуцирано од Миша Шприц и Аљоша Климов, а дизајнот на ликовите и анимацијата е дело на Hirofumi Nakata.
Приказната е интересен бленд на реална сторија од Втората Светска Војна, сведоштва на воени ветерани, историчари и психолози, митови и легенди, фантазија. Вистината е дека никогаш не се знае точно што се случило на ниедно воено поле. Секој што е вклучен, секоја страна има своја вистина. Секогаш постојат легенди, за тајни оддели, за тајни испитувања и натприродни случувања кои се граничат со чуда. Секогаш постојат претпоставки дека позади она што е видливо се кријат многу мистерии. И дека можеби подобро да останат скриени.
Приказната има потенцијал, но раскажана е конфузно, и бавно се собираат парчињата, иако трае само 1 час. Моментите на сведоштва на живите луѓе се уфрлени некако без ред и случајно и само придонесуваат за конфузијата. Анимацијата е беспрекорна, звукот е сосема прикладен, но на ликовите им е посеветено премалку внимание. И покрај временската рамка. За жал, не беше ни одблиску возбудливо, ниту пак ги достигна очекувањата ветени во трејлерот.
Сепак, интересно е да се замисли, дека после таквата, релативна, историска нетрпеливост помеѓу Русија и Јапонија дека може да израсне ваква интересна комбинација. Јас искрено се надевам на повеќе, глобализацијата во аниме индустријата и не е така страшна, особено што вака придонесува за разбирање на културите и бришење на „гревовите“ од минатото.

21 септември 2009 г.

Hairy Tale

Mорав уште ова :))))
Како страсен фан на Studio 4oC, ви го претставувам следново едноминутно чудо:



The Best Shampoo commercial ever!

Ani Kuri 15 of 15

15 минути оригинални идеи на 15 оригинални аниматори од Studio 4oC. HF!!!!



29 јули 2009 г.

Боженствена комедија во 10 минути

Ова е нешто старо, одамна прикажано на Јапанорама, ама epic е... комплет :) Плус, некако имав инспирација да ја посветам некому ;)

Можеби најдобротo дело на Studio 4oC и на Nakazawa Kazuto, кој еднаш веќе го споменав овде.



Во време на Борбата за независност на Ирска, петгодишно девојче оди во Замокот на Демоните да го бара Црниот Витез. Витезот е роден во време кога „книгите симболизираат моќ и смеењето или зборувањето за нив е табу“, па тие се единствено платежно средство кои тој го прифаќа. Девојчето за неговата услуга му плаќа со (мислам) "Denny's Comedy" и успева на крај да го натера да се насмее. (Не е Боженствената Комедија на Данте, проверено)
Во овие 10 минути свират две дела на Franz Peter Schubert - "Ave Maria" и "Erlkönig", така што стои и претпоставката дека "Lucifer" на Schubert е всушност и инспирација за ова кратко, но слатко уживање.

14 јули 2009 г.

Geniusly assembled, part 5

Фала Богу, BSS успешно ги преведоа и sub-оваа преостанатите две епизоди од Genius Party првото DVD. За среќа, после нивното прегледување можам да заклучам дека совршено го надополнуваат целиот круг на серијалов. Во анимација, приказна и порака.
Deathic 4 е сосема едноставно аниме, со обична приказна и одлична, оригинална анимација. Станува збор за светот на мртвите, т.е. зомбите, кога едно „момче“ ќе налета на жива жаба. Пред се’ поради детската игра, а потоа и заради љубопитноста и доблеста да се спаси нечиј „живот“, момчето со своите другари, „суперхерои“, бара начин да го избави миленичето и да во врати во „другиот“ свет. Интересен и моментот што зомбите зборуваат на јазик кој не наликува на ниеден познат на Земјата. Режијата е на Kimura Shinji кој е art-director на Steam-boy и Tekkon kinkreet и background artist на филмови како Akira, My neighbor Totoro и Angel's egg.




Или јас незнам што е деменција, или некој потполно погрешно ја дефинирал епизодава, но Limit Cycle по мене барем, е сосема логична епизода. Единствено што е помалку напорна по мозокот. Мора да се концентрирате и да ги слушате зборовите, буквално да го врежувате она што го читате и да го процесирате - значи ви треба малку време да ја сварите. Но кога ќе почнете да ја разбирате сфаќате дека не е приказна, ни нарација, туку цитати од философска расправа. Поточно, цитати од Pensées на Blaise Pascal. Дури и самиот збор limit-cycle се однесува на виша математика - затворена траекторија во фазен простор (претпоставувам добро преведов, не ми е воопшто познат овој дел од динамичките системи). Низ помалку CG анимација и фотографии, патува главниот лик низ светот, природата и математичките принципи зборувајќи за дуалноста на светот и значењето на природата, Господ Бог и Јас. Генијално режирано во заслуга на Futamura Hideki, кој има кратка, но значајна кариера како режисер на Jojo's bizzare adventure или key animator на Perfect Blue или Vampire Hunter D: Bloodlust. За мене сеуште интригантно - зошто епизодава толку ме фасцинира и покрај фактот што не ми е сосема јасна.




6 јули 2009 г.

Astro G-man

Како продолжение на претходниот пост, уште еден дел од "Amazing Nuts!" е и ова промо/демо видео за аниме на Nakayama Daisuke, кое би требало да биде долгометражен филм во CG изработка со 2Д рендер. Помалку вестернизирано, помалку диво, со повеќе хип-хоп музика и налик на музичко видео за песна на Gorillaz - навистина личи на промотивен спот, но искрено, ми фаќа окото. Едноставно, оригинално a-must-see според мене.

Kung Fu Girl

Со момците од Studio 40 не сте сигурни што ќе добиете, но едно е сигурно - ќе гледате нешто саркастично, откачено и потполно воодушевувачки. Не е ни чудо што нивната колекција на кратки анимирани филмови го носи името "Amazing Nuts!"

Kung Fu Love првовремено беше промотивно видео, демо верзија на аниме кое требаше да биде серијализирано. Оваа верзија раскажува за девојката која стои спроти светот - буквално и нејзините причини и поводи. И нормално, покрај откачената приказна, воодушевува и цртежот и анимацијата, во режија на очигледно талентираниот Yasuhiro Aoki


Искрено, би била среќна да гледам подолга верзија од спотчево, ама и ова ми беше доволно за добро утро :)

4 јуни 2009 г.

Geniusly assembled, part 4

Уште едно од оние artsy-go-figure-it-out дела, вклопено во „генијалната дружина“. Happy machine e уште едно чудно, но врвно дело на генијалецот Yuasa Masaaki. Ако не ви е познат, само ќе споменам наслови како Mind Game, Cat Soup и Kaiba. И се надевам ќе ви се разјасни малку. Сите се игри на цртеж и приказна, апстрактен начин на раскажување и прикажување на идејата и помалку напорни за мозочните ќелии. Не дека нема да ги разберете, верувам во вашата интелегнција, штом сте почнале воопшто да гледате аниме. Туку од аспект што не се за лесна забава, туку за долгочасовно дискутирање после гледањето. Истото се случува и со Happy Machine. Едноставно треба да ги продискутирате сите ликови и сите моменти од ова 20-минутно аниме кое кругот на животот го врти без дијалози.



Последната епизода, 7-ма по ред од првото DVD e Baby Blue. И слободно можам да се надоврзам на групата приврзаници на титулата "Makoto Shinkai rip-off". Дефинитивно. Неверојатно колку потсеќа на 5cm per second и The place promised in our early days. Приказната се врти околу момче и девојче, кои бегаат од школо и одат на еднодневна авантура. Љубовта е горка колку што е и слатка. Имаат време само колку да се потсетат колку биле среќни како деца и колку се оддалечиле со растењето. И сега, конечно се разделуваат со чувство дека нема веќе да се видат. Искрено, би очекувала повеќе од автор како Watanabe Shin'ichiro, режисер и одговорен за сторибордот на серии како Cowboy Bebop, Samurai Champloo, Ergo Proxy, Eureka 7, Macross plus, па дури и творец на музиката на Michiko to Hatchin. Blah!




Од вкупно 13 епизоди од Genius Party, една е сеуште необјавена (Le manchot mélomane од Nicolas de Crécy), две епизоди од првото ДВД не се преведени - Deathtic 4 и Limit Cycle. Успеав да најдам RAW верзија од Deathtic 4, меѓутоа, многу е тешко да се разбере што сакал да каже авторот, кога цртежот е тотална деменција, а јазикот не е ниту јапонски. А Limit Cycle, од она што го прочитав е дефиниција за деменција... Сепак, ако некој случајно дојде до некоја од овие 3 епизоди, нека ме контактира, чисто колекционерски, да си го догледам анимето и да го тргнам од on-hold листата :))

1 јуни 2009 г.

Geniusly assembled, part 3

Now here's something by my own taste! За мене врв, досега, меѓу овие кратки анимации. Kawamori Shoji e меѓу творците на Macross (повеќе изданија), творец на Еscaflowne, Earth Girl Arjuna, новата серија Basquash!, mechanical designer за Еureka 7, Parlabor 2, Gundam 0083... my kind of guy. Во Shanghai Dragon очигледна е супериорноста на авторот во цртањето и доловувањето на роботите, но не е тоа она што ме освои. Ставот дека светот во иднина и световите далеку од овде ќе се потпираат на детската имагинација, на соништата и желбите и моќта на нивната реализација - тоа ме освои. Теоријата дека еден ден, во средината на минатиот век, на едно пет годишно дете ќе му биде / му било врачено оружје во вид на „светлосен молив“ кој ќе ги реализира неговите фантазии, а момент потоа светот е нападнат од џиновски роботи во лов на потенцијалниот иден најголем непријател. И сликата која често ја сонувам - темното небо освоено од џиновски вселенски брод. Што да кажам, I'm a sucker for a good sci-fi, плус кога има ваква невиност во приказната, поддржана со доза на анти-клише хумор.




Од друга страна, Doorbell - дело на Fukuyama Yoji. Овде пак очигледно е дека авторот е манга-ка, со одлично чувство за раскажување, меѓутоа, анимето заради тоа заостануваше малку. Предоминантна беше приказната врз цртежот, иако за да се раскаже ваква едноставна приказна, не треба сложен цртеж. Сепак. Главниот лик среќава друга верзија од себеси, која мора да ја надитри и претрка за да не остане дух во сопствениот свет. На крај станува свесен дека има многу негови „верзии“ и мора да внимава да се зачува себеси и да не дозволи да исчезнe неговото вистинско ЈАС.


And just a few more left...