Омилени анимеа

Осврти и мислење за популарните и не-толку-популарните анимеа

Омилени манги

Осврти и мислење за популарните и не-толку-популарните манги

Топ листи

Годишни осврти на најдобрите манги и анимеа

Кратки анимации

Видео од кратки но слатки уживања

Музика во анимеата

Фантастичките почетни или завршни музички теми

Се прикажуваат објави со етикета Visual Key. Прикажи ги сите објави
Се прикажуваат објави со етикета Visual Key. Прикажи ги сите објави

19 јули 2010 г.

Meh! Tenshi....

Некои работи успеваат само во аниме верзија. Некако кога приказната е бајковита и нереална, а ликовите измислени и нацртани и најглупавиот концепт може да помине како успешен. Сеуште не ми е јасно. Колку и да гледам аниме, никако да сфатам што е тоа што ги прави успешни и популарни анимеата како што во случајов е Angel Beats!
Еднаш ги разглабав ангелите и религиските убедувања во чистилиштето >> poljaff_>>manga & anime<<: Чистилиштето. Денес, раскажувам за нешто во кое не можам да најдам никаква логика. Не ми беше ни забавно, па да речам дека не барам логика во забавата. Едноставно ми е непоимливо: зошто Чистилиштето во случајов е едно школо, надвор од него не постои ништо, во него само деца со „нерешени раб оти“, и чувствата, а особено љубовта се забранети до таа мера што во случај на бунтовништво против училишниот ред се појавува Ангел / Tenshi со агресивни и крвави мерки за решавање на проблемите.


Прво, серијата почнува на релативно црно-хумористичен начин - ликовите во него, не главните, туку споредните постојано гинат (на доста крвав и насилен начин), за да оживеат после кратко време „со нови сили во нови победи“. На почетокот анимето имаше потенцијал да раскаже навистина интересна приказна, раскажувајќи низ комични настани, но и болни сеќавања, за претходниот живот на децата и совеста која ги држи овде, каде владеат „нерешените работи“, потиснатите чувства и заборавот. Но потоа се изгуби во детска драма романса, со понекој крвав ефект. Нешто како Haruhi; дури и главиот лик, лидерот на Отпорот - Yurippe премногу потсеќаше на Haruhi. А и сцените на girl-bandот не ми беа сфатливи. Само заради диверзија на Отпорот девојките излегуваа на сцена да пеат? Ама затоа пак, анимацијата и визуелните ефекти на концертите на девојките од бендот беа неверојатно добри!

OP Theme: Lia | My soul, your beats
Уште едно нешто што ме освои повторно беше музиката. Воведната и крајната тема заслужуваат внимание. Некако јасно, ова е уште едно дело на Maeda Jun и студиото Key за визуелни новели, кои стојат зад наслови како Kanon, Air и Clannad, сите со релативно високи оценки и популарност. И во овој дел барем си ја завршиле работата. За споредба со приказната и другите дела на Key незнам да кажам. Не сум фан на school-girl-romance-harem анимеа. Битно ме изгуби анимево и не ми даде надеж дека еден ден ќе седнам и ќе сфатам што е толку добро во Visual Key анимеата.