Брутална бајка на јапонскиот конформизам

Jin-Roh: The Wolf Brigade или само Jin-Roh (人狼, Jinrō, lit. "Man-Wolf") e анимирана верзија од 1999 година во режија на Okiura Hiroyuki на мангата Kerberos Saga на неверојатниот Oshii Mamoru
Филмот е поставен во алтернативна Јапонија од 50-тите, кога после војната со неа владее милитантна влада, фашистички настроена полиција и сурова војска. Во центарот на дејствието се војникот Kazuki Fuse, член на специјалната единица војници тренирани како ѕверови, "Kerberos", со тежок заштитен оклоп и Stahlhelm, кацига со гас-маска и очила за ноќно гледање и девојката Kei Amemiya, која е член на „терористичката“ организација Sect, во функција на детски курир со шифра „Црвенкапа“.

Трагичната и невозможна љубовна врска ќе беше во редот со сите други слични приказни, ако анимево не презентираше алегорично но дрско реална состојба од историјата на Јапонија, кога студентите во 60-тите и 70-тите години на минатиот век се побунија против растечкиот страв и милитантниот став на јапонската влада, која попушташе под притисокот на САД да се „брани од комунизмот“; се побунија за подобра политика на вработување и образование, промени во политиката и економијата. Овие движења за жал се разредија низ годините и бирократијата, а владеечката LDP, сеуште има слаба опозиција, која не успева да се ослободи, како што и Fuse во приказбава e неспособен да ја напушти „глутницата волци.“ И самиот Oshii Mamoru, заедно со членовите на Studio Ghibli - Miyazaki Hayao и Takahata Isao беше меѓу редовите студенти протестанти.

Транскрипцијата од приказната за Rotkäppchen во филмот, преземена од Wikipedia:

Once there was a little girl, called Little Red Riding Hood, for she wore always that red riding hood. Now her mother had made her a suit of clothing for her to wear, and this suit of clothing had been made completely out of metal. Her mother then went away to stay alone in a little cottage in the woods, and told the girl, "only when you have worn out this suit of clothing shall you come and visit me." So the girl, nodding solemnly, bade her mother goodbye and set to work to wearing out her suit of metal clothing.

Everyday she rubbed herself against the walls of her home, so that the clothing would be worn out sooner. Everyday, day-by-day, without fail she would rub herself against the walls, till her clothes became thinner, and thinner till she completely wore it out. Elated, she made some bread with butter and wheat cakes for her mother, intending them as gifts, and left her house for her mother's cottage in the woods.

Along the way, just as she was about to enter the woods, she encountered a wolf, which asked for some of her cakes and bread. She refused, for it was to be a gift to her mother. Unfazed, the wolf asked if she would be traveling via the road of pins or the road of needles. The young girl replied that she would be using the road of pins. Thus, the wolf ran quickly down the road of needles and knocked upon the door to the girl's mother's cottage.

"Who is it?" the girl's mother asked.

"It is I, your daughter, come to bring you cakes and bread." And when the mother opened the door, the wolf killed her, eating most of her.

Sometime later, the young girl finally arrived at her mother's cottage. Knocking upon the door, she heard her mother call out in a strange voice, "who's at the door?"

"It is I, your daughter, come to bring you bread and cakes, for I have worn out my clothing of metal and now come to visit you."

"Come in my daughter, the door is not locked!" But the door was locked, and the little girl had to climb in through the little hole at the bottom of the door.

Once inside, she noticed that her mother was in bed. After the long walk through the woods the girl was hungry, and said thus to her mother. "Mother, I'm hungry, for I have traveled far and deep to this place."

And so the reply was, "there is meat in the cupboard, that you may consume to sate your hunger."

And as the little girl was about to eat the meat from the cupboard, suddenly a cat jumped onto the cupboard and told the girl, "do not eat this meat, for this is the meat of your mother, whom has been murdered most foul by the wolf that now sleeps in her bed!"

Thus the little girl told her mother, "Mother, this cat says that it is your meat that I am about to eat!"

And her mother told her, "Surely this cat is lying, for am I not alive and well, talking to you even now? So throw your stick at the cat and eat the meat to sate your hunger." So the girl obediently threw her stick at the cat, thus scaring it off before consuming the meat.

When she had eaten her fill, she felt thirsty, and told her mother so. "There is a bottle of wine above the fireplace child, drink it, and sate your thirst."

And as the girl went to the fireplace and picked up the bottle, a bird flew onto the fireplace and chirped, "little girl, do not drink this wine, for it is the blood of your mother that has been killed by the wolf whom now lies upon the bed."

And when the little girl said to her mother, "mother, there is a bird that says that this bottle of red wine that I am about to drink is your blood, and that you were killed by a wolf, whom now lies in your place!"

And thus came the reply, "child, am I not alive and well? So is the bird lying. Throw your cloak at it, that you may then drink of the wine in peace, and vanquish your thirst." Thus the girl did as she was told, and drank of the wine, till not a drop was left.

Now when she had eaten and drank her fill, till hungry and thirsty she was not, suddenly the girl felt sleepy. Thus her mother said to her, "come child, and rest by my side. I would have you by me once more." And the girl walked to her mother's side and undressed. Putting her clothes of cotton and wool neatly by the side, she climbed into the sheets with mother, so as to rest. There she saw her mother, looking very strange.

"Why mother," She exclaimed, "what big ears you have!"

"The better to hear you with, my child." Came the reply.

"Why mother," the girl continued, "what big eyes you have!"

"All the better to see you with, my child." Came the reply.

"But mother, what big paws you have!" The girl exclaimed.

"The better to hug you with." Came the reply.

"Oh mother, what big, sharp teeth and terrible mouth you have!" The girl cried out.

"The better to eat you with!" The wolf said.

And at that, the wolf pounced upon the girl and devoured her, rending apart her flesh and bone, eating her alive, ignoring her screams.

And thus, the wolf ate the girl, sating its hunger

Read More

Сите “прекрасни“ верзии

EDIT X3:

Трет пат ги постирав сите OP & ED themes од Bakemonogatari, и терт пат ги тргаат од YOUTUBE!!! Them Bastards!!! Ама ќе ги направам сама, па ќе ги опнам пак кога ќе дојде време!!!!

ПОздрав од едно луто и повредено полжавче!!!

Read More

Тага и надеж

Во 300-та чуда што имам изгледано од аниме, сум наишла на неколку анимеа, кои не можам да ги споредам со ниедно друго. Меѓу тие, ретките такви, и прекрасното Wolf's Rain. Навистина го жалам секој оној кој пропуштил да го гледа. Зашто пропуштил едно ремек-дело на кинематографијата воопшто. Без оглед на комерцијалниот момент на 4-делната ОВА која го завршува анимето или мангата која излезе после анимето, без оглед на сите бенефиции од продажбите на сите колекционерски предметi и фетишот на тинејџерките, кон волците (што лично, не го сфаќам)
Совршено, комплетно дело: приказната на Nobumoto, Keiko која потсеќа на некоја руска бајка, грчка трагедија, дури и помалку sci-fi, епско патешествие; цртежот кој сеуште ми е неверојатно оригинален, полн со мрачна и студена атмосфера, чувство кое ве следи дека дошол крајот на светот изразено низ навистина одличниот приказна, празните позадини, интернационалниот soundtrack и музиката на Kanno, Yoko, одлично креираните (btw, сите трагични) ликови од страна на еден од најискусните аниматори во аниме индустријата Kawamoto, Toshihiro, сето тоа прекрасно изрежирано од Okamura, Tensai.
Сижето би било следното: се знае дека кога ќе дојде крајот на светот ќе настапи рајот, а него можат да го најдат само волците со помош на Девојката на Цвеќето (The Flower Maiden). Но волците веќе 200 години не одат по лицето на Земјата, поточно не одат на 4 нозе и изгледаат како секој друг човек. Тие што преживеале, бар некои од нив Kiba (Песјак), Tsume (Канџа), Hige (Мустак) и малиот Toboe (Виење), здружени, во потрага по рајот, тргнуваат да ја бараат својата спасителка Cheza. Практично, секаде околу нив светот се откажува и умира, а нивните животни приказни и личните трагедии, кои им го дефинирале и карактерот, но и иднината, случајно ги спојуваат заедно, со Рајот како цел. Kiba е неуморен, дрзок, инаетлив, независен и непоколеблив; Tsume е арогантен, искусен, силен, заштитник; Hige е весел, позитивен, оној кој ги држи сите заедно, но со голема грижа на совест и долг кој треба да го искупи;Toboe e млад, ведар, полн се енергија да се докажи. Нормално, тука има и неколку пратечки ликови, моќници кои и самите сакаат да стигнат до Рајот, научници и полицајци кои сакаат да ја откријат вистината за крајот на светот, ловци кои едноставно сметаат дека волците се криви за нивната трагична судбина.
Незнам, веројатно, целиов овој осврт води кон тоа дека 30 епизоди тага и не се баш инспиративни за гледање. Но, од друга страна, таа потрага по Надежта и Иднината, мене барем ме тераше да одам до крај, со волците низ пустините и снегот до Cheza и Рајот.

Линк до преходниот пост и одличните OP & ED теми.

Read More

Hairy Tale

Mорав уште ова :))))
Како страсен фан на Studio 4oC, ви го претставувам следново едноминутно чудо:



The Best Shampoo commercial ever!

Read More

Ani Kuri 15 of 15

15 минути оригинални идеи на 15 оригинални аниматори од Studio 4oC. HF!!!!

Read More

The Alternative

Да речеме дека ви се допаѓа некоја серија, на пример Fullmetal Alchemist, Eureka 7 или во случајов Macross. Би се нафатиле ли да ја гледате алтернативната приказна? Друга верзија, односно потполно поинаков почеток, тек и крај на приказната, исти ликови но со малку изменети карактери во однос на оригиналот. Т.е. FMA: Brotherhood, Eureka 7 - Pocket full of Rainbows или Macross: Do you remember love? За среќа, наведените примери и други слични, бар тие кои јас сум ги гледала, не биле полоши од оригиналот.
Macross: Do you remeber love? е филм кој ја раскажува хронолошки истата приказна со оригиналната серија. Но, развојот на настаните е многу поинаков. Почнувајќи од моментот на средба на Hikaru и Minmay, војната меѓу Миклонците и Зентрадите, и улогата на Мелтландите - жените џинови во војната, судбината на Земјата и тајната на Протокултурата, поврзана со звукот од декодираните музички табли од Протокултурата и гласот на Minmay.
Но, и не е се така поинаку. Пред Ichijo повторно е изборот помеѓу двата главни женски лика. Minmay или Misa? Која алтернатива на иднината да ја одбере? Само што овој пат Ichijo Hikaru не се однесуваше како дете што ви доаѓа да го удирате по уши секој пат кога треба да одличи. Одлуката ја прави брзо и зрело, па не ме налути овој пат.
За разлика од оригиналната серија, во филмов го нема шовинизмот, жените имаат повеќе улога на Амазонки, и психички и социјални, и иако приказната е позбиена, и алтернатива на текот и исходот на настаните, јасно е раскажана и 2 часа веднаш поминуваат. И иако не се раскажани толку детално односите и врските помеѓу Културата и Протокултурата, Мажите и Жените, трите главни ликови се доволно добро опишани да го објаснат насловот: Do You Remeber Love? Само повторно, како и секоја верзија на Macross, не ви е јасно како успева Minmay со песната на Протокултурата да го смени исходот на војната.
Знам, пристрасна сум за Macross и Hayase Misa. И знам дека овие sci-fi space battles пропратени со филингот на мјузикл делуваат некако girly, but who cares. Јас навистина уживав во цртежот, анимацијата, па дури и, смешно но вистинито, во поп-песните на младата ѕвезда од Macross.

Read More

Dear Yuuki...

Кога човек има бујна фантазија, како што е случајот со мене, избегнува драми, особено онакви со кои јас се соживувам, какви што се The Grave of the Fireflies (кој беше на таа Јапанорама, се извинувам за гласниот БЕНГ од задните редови - ми испадна апаратот од раце, барајќи шамивче да си ги избришам очите). Или на пример, Sutjeska (1973) (умирав од плачење кога бев мала, кога на крај загина Борис Дворник, а.к.а. Далматинац). Дефинитивно не! Плачка!
Tokyo Magnitude 8.0 не ме расплака, што значи сум се поместила во по-„ладни“ води. Се’ до 10-тата епизода, реалноста на серијата ме допре, но некако останав со ставот, па баш и не е толку се’сјајно, се’ реално... Се’ до крајот...
Ми се допадна развојот на приказната и ликовите, навистина нешто „свежо“ низ толкуте Глупости што излегоа сезонава. Едноставна анимација, ништо посебно во цртеж, но одлично доловена атмосфера - не требаше ништо повеќе. Ми се допадна амбиенталната музика, не премногу драматична, но некако тивко осамена, болна, помалку трагична. Гласовите повторно одлично избрани. Незнам, ретко одбирам драма, но овие единаесет епизоди беа навистина одлични.
Нeвозможно е да се случи земјотрес од толкав размер без толкава трагедија - да се поместат згради, да распукаат улици, да се рушат мостови, да избувнат пожари, да паѓаат кули, да гинат луѓе. Невозможно е да се остани присебен, особено ако изгубите некој близок - невозможно да е не ви се здроби срцето од болка...
На почетокот...
"this work of fiction surrounding the circumstances of a massive earthquake in Tokyo is based on tremendous amount of research and verification. Striving for a sense of realism, many simulations were thought of to create this original story, however circumstances may be different to the real thing"

Некако на крајот, не сакам ни да замислам колку би можело да е пореално, пострашно од ова............

Read More

Crossed destinies, part 3

Па, да, Дечко, во право си - the beginning of it all - xXxHoLic. Пред Natsume Yuujinchou, пред Mushishi, пред Bakenomogatari. Дури и кога ќе погледнете suggestions на MAL, тука се сите во еден кош. Иако се различни по раскажување, атмосфера, позадинска приказна и ликови, сепак...
Лично, им се восхитувам на Јапонците, бидејќи верувам дека со тие „детски хорор“ приказни што ги раскажуваат сеуште се држат за традиционалните вредности и влијанието што фолклорот сеуште го има врз начинот на размислување, па дури и така да го наречам, храбриот став што Јапонците го заземаат кон животот.

Можеби токму во xXxHOLiC тоа е најнагласено - дека не постојат случајности, се’ е припишано на судбината, неизбежноста да се случи нешто денес, за да може да се случи нешто друго во иднина. Па затоа Yuuko, Вештицата на Димензиите, ви исполнува желби, но за возврат бара од вас нешто ваше драго и скапоцено, кое не некој чуден начин во некој иден настан си го наоѓа своето место во рацете на друг сопственик. Чудна замисла на светот и Универзумот. Чудно и симпатично раскажан преку егзотеричната или мистично егзотичната Yuuko. Всушност, одличен пример на секоја девојка, и покрај хедонистичката склоност кон сакето.

Серијалот започнува кога Watanuki случајно ќе налета на нејзиниот дуќан за исполнување желби, со надеж дека ќе најде спас од духовите кои постојано ги гледа и го пратат секој чекор. Yuuko за возврат од него бара да ги работи секојдневните задачи во нејзиното домаќинство. И пропратно, случајно или не, Watanuki и неговиот соученик и подоцна заштитник Doumeki стануваат вклучени во сите барања и желби на посетителите на дуќанот на Yuuko. По пат во приказната се вклучени Himawari-chan, „љубовта“ на Watanuki, срамежливата Zashiki-warashi и нејзините мали компаниони на летечки бордови - Tengu и заштитнички настроената Ame-warashi, The Pipe Fox или Kudakitsune, лисицата со девет опашки, која повторно е тука да го штити Watanuki, „бездушните“ куклички Maru & Moro и нормално, неразделно поврзана за Yuuko, црната Mokona Modoki. И не знаете што е посимпатично - внимателно избраните карактеристики на ликовите и нивната улога во целосната приказна, едноставниот цртеж со ликовите со екстремно долги екстремитети, што мене лично ме освои, или самиот тек на приказните и поуките во секоја епизода, реалните проблеми раскажани низ духот на јапонскиот фолклор.

Приказната не заврши по краткиот филм Manatsu no Yoru no Yume (односно Midsummernight's dream) , кој намерно излезе паралелно со The princess and the birdcage, филмот на Tsubasa Chronicles. Продолжи со една сезона од 24 епизоди верна на мангата која сеуште е во тек, па излезе дополнителна сезона со наставка Kei од 13 епизоди, која подетално обработуваше некои ликови во мангата, па за на крај да се дополни и со Shunmuki, дводелно ОВА, која излезе паралелно со Tsubasa Chronicles: Shunraiki. Нормално, кога станува збор за CLAMP, незамисливо е некоја приказна да стои самостојно, а особено што Tsubasa Chronicles е миксот и некако врвот на сите претходни приказни, па следствено нормално е нејзините ликови да се вмешани и во оваа приказна. Всушност, патешествието на ликовите на Tsubasa започнува со помош на Yuuko. Па некако логично беше Shunmuki и Shunraiki да излезат заедно и некако да ја дообјаснат приказната за Syaoran и Sakura низ улогата на Yuuko, а особено на Watanuki. За среќа приказната не завршува тука, мангата продолжува да излегува, растејќи и зреејќи, а веќе е најавена и нова ОВА, се надевам за во блиска иднина.

Од (не)обична приказна за духовниот свет, xXxHoLiC прераснува во прекрасна приказна за сонот и она што стои позади границите на „реалниот“ свет, после животот и смртта низ оригинална артистичка визија. И јас сум цврсто убедена дека покрај мојата лична фасцинација од јапонскиот фолклор, xXxHoLiC е a-must-see, за било кој, поради целокупната вредност што ја има во аниме светот.

Белешка на авторот: screenshot-овите следат за кратко време

Read More

Vanish

Насловот на 10-тата епизода на CANAAN некако се слеа во песнава

Read More

Quick Mental note

Како непореклив факт за мене - horror is a definitive no-no: it gives me bad dreams.

Тогаш зошто сум воодушевена од целиот оној скриен свет на јапонската митологија, и сите оние ghost stories во јапонските аниме? И зошто, аниме како Bakemonogatari ми е fav за годинава (досега)?
Да наведам само „неколку“ причини:

• интересниот начин на раскажување, од типот на Sayonara Zetsubou Sensei ( иако не би сакала воопшто да ги споредувам)
• анализата на секоја од приказните, сложените врски со опседнатоста, опседнатиот, опседнуваните, причините, поводите и спасението
• вклопувањето на секојдневието, проблемите на денешницата и социјалните односи во секоја чудовишна приказна или урбана легенда
• карактерите / личностите и нивната улога во приказната, и светот воопшто
  
• оштриот цртеж со бледи контури и неверојатни анимирани кадри (прекрасниот оригинален уметнички израз)
• фантастичните гласови на актерите, не само заради одличните актери, туку комплетниот casting и распоредот на улоги, одлично вклопен
• сите оние „нови“ OP & ED themes во зависност од приказната која се раскажува, одлична музика и одлична свежа анимација

Заслужен рејтинг R-17+ , не само поради profanities and violеnce, туку и заради социјалниот и менталниот развој на гледачите.

Се заљубив... неверојатно возбудливо, mentally challenging for a change (in a positive way), и нешто за кое јас лично, едвај ја чекам следната епизода.

Read More