5 јули 2009

Crossed destinies part 2

Всушност, незнам со што да почнам попрво, со X или со Shunraiki и Shunmuki, посебно што за xxxHolic не сум пишувала на блогов. Па ајде тогаш за X.

Искрено, гледав се’ што најдов за X, најпрво ОВА-та, која повеќе ми изгледаше како промотивно пол-часовно видео, потоа серијата од 24 епизоди и на крај филмуваната верзија на мангата. Дури си дозволив да си ги проверам своите моќи на критичар па напишав и review на MAL ^^.

X е уште едно дело на CLAMP, чии ликови се појавуваат и во нивни други серии, дури и одредени елементи како пердувите во Tsubasa, бариерите на заштита во Chobits и сл.
Приказната е за крајот на Милениумот, кога доаѓа Армагедонот, Судниот Ден, и избраниот од Бога, Камуи, треба да одлучи за иднината на светот - дали ќе го уништи постоечкиот или ќе го заштити. Помалку мешавина на христијанството, дуализмот и теоријата дека целата земја е жив организам, накрај може да се опише како апокалиптична фантастична трагедија.


Приказната е (не)стандардна, за вечната борба на доброто и злото, и како таа борба не е црно-бела верзија, туку зад секоја страна стои „the greater good“ причина.
Мангата, за жал, не е завршена, откажана е заради големото насилство во неа, сцени на крв и убиство и приказна за крајот на светот. Анимето пак има малку посветла страна, што се избегнати крвавите сцени, иако насилството е малку потешко да се избегне. Иако започнува релативно мирно, со единствено нејасен, но очигледен личен конфликт меѓу Kamui и Fuuma, веднаш продолжува со сцени на смрт и притисок за избор на страната на уништување или заштита. A изборот навистина не е очигледен, секој од ликовите си има причина зошто е дел од Змејовите од Земјата или Змејовите од Небото. И тоа одлично се раскажува, пополека низ меѓусебните средби и конфликти на ликовите.

И ликовите од своја страна се одлично обработени, пресвртите и предавствата и менувањето на страните само зборуваат повеќе за тоа колку е морално тешко да се избери правилно, колку се големи жртвите што секој ги прави за спас на некој близок, колку работите едноствно се некаде помеѓу белото и црното. Ви станува јасно дека секој лик е посебен, не само поради очигледната физичка разлика и стилот на борба, туку поради нивните позадински причини, а тоа успешно е растегнато и раскажано низ сите епизоди.
Филмот пак со цел да раскаже приказна во час и половина, потполно поинаку ги води настаните и за жал, ако го гледате независно, практично нема да ви биде ништо јасно. Особено тагувам по фактот што не успеале воопто да ги доловат ликовите, а приказната води кон друга цел и поинакво финале. И тука некако јасно станува зошто не е завршена мангата. Како премногу да размислувале што, како, кој, кого, кому, кога.... прашаа има безброј.

Сепак, на крај, малку повеќе ми се разјасни приказната за Tsubasa Reservoir Chronicles, барем што се однесува на односот Kamui/Fuuma и Subaru/Seishiiro, и зошто во Tokyo Revelations би ги претставиле Kamui и Subaru како вампирите близнаци, a харизматичните браќа Fuuma и Seishiiro вечно во потрага по нив. Искрено, ги засакав уште малку повеќе, особено, мене сеуште омилениот пар Sorata и Arashi.

0 коментари: