10 август 2011

Една поинаква Arrietty

Она што ме поттикна конечно да го довршам и објавам претходниот пост е последниот филм на Ghibli Karigurashi no Arrietty (The Borrowers Arrietty). Филмот во февруари оваа година беше објавен во Франција, пред 10-тина дена беше премиерно прикажан во Велика Британија, а во САД ја очекува својата премиера во февруари наредната година. За разлика од претходниот филм на Ghibli, каде беше само позајмена идејата за малата сирена, во овој филм, адаптирана е, но јасно препознатлива комплетната приказна за Позајмувачите на Мери Нортон, почнувајќи од ликовите и локацијата, до текот на дејствието.


Тип: Филм
Премиера: Jul 17, 2010
Продукциска куќа: Studio Ghibli
Жанр: Фантазија
Траење: 94 мин.
Рејтинг: PG - за деца

Режија, Сториборд: Yonebayashi Hiromasa
Сценарио: Miyazaki Hayao
Музика: Cécile Corbel
Оригинална идеја: Mary Norton
Сценографија: Yoshida Noboru , Takeshige Youji
Директор на анимација: Yamashita Akihiko, Kagawa Megumi
Директор на звук: Kasamatsu Hiroshi
Продуцент: Suzuki Toshio

Seiyuu:
Arrietty ~ Shida Mirai
Haru ~ Kiki Kirin


Кога започнав со гледањето на филмот, имав впечаток дека гледам било кој филм од познатата продукциска куќа. Не се воодушевив. Препознатлива ми беше приказнатa, ликовите, дејството. Но, кога сфатив дека токму поради тие препознатливите црти на Ghibli нема да има садизам и бруталност како во цртаните филмови со Том и Џери, ја споредив оваа анимирана верзија со сите претходни играни филмови што сум ги гледала.

Имено, овој филм е наменет за деца. Не би требало да има нехумани бодења со шилци, ловење со правосмукалки и лепенки за глувци, полнење на ѕидовите со отровен гас. И секако дека нема. И она малку „насилство“ преземено врз малите човечиња овде е прикажано како негрижа и невнимание. Дури и онаа желба на „големите“ да го докажат постоењето на малите луѓе, која и овде е прикажана како ниска страст, е без лудилото и Acme производите на Брзата птица итрица и којотот.
Напротив, приказната е едноставно раскажана - мирно и тивко е опишано растењето, созревањето по преселувањето и разделбата со ново стекнатите пријатели. Жртвите што ги правиме од одговорност према себе и нам блиските и храброста во соочувањето со реалноста.
„Позајмувачите“ не се само дел од природата - тие се природата. Размислете, како работите кои ги запоставуваме изгледаат од друга перспектива; храната или предметите кои ги фрламе - како некому се потребни или им носат страшни последици; како нашите себични дејствија, макар да се и нај добронамерни, може многу лошо да влијаат на некого друг.
Една од скриените пораки на филмот е изумирањето на природата.
Borrowers aren’t meant to be seen. … We make do. We always have. You don’t know anything about us. We’re not going to die out that easily.
Сепак, еден од најпрекрасните елементи на приказната ми е сочуваната викторијанска куќичка за кукли, која е очигледно дел од љубовта на Мијазаки кон Западот. Таа е симбол на детската фантазија, која вреди да ја сочуваме и кон која треба да се навраќаме. Истовреме е и симбол на фамилијарните врски и наследството кое не’ потсетува на љубовта и грижата на родителите.
Музиката е повеќе келтска отколку јапонска и помалу репетитивна, но тоа воопшто не му смета на филмот, туку совршено го надополнува светот на фантазијата и малите луѓе.
Ме интересира како ќе пројде филмот во Америка. Но, без оглед на тоа, сметам дека е успешна адаптација на една фантастична приказна и аниме вредно за гледање.


Оценки на аниме сајтови (до денешната дата)
ANN: 8.3 /10.0
AnimeNFO:  - /10.0
Anime Source: - /10.0
Anime DB: 8.57/10.0
MAL: 8.43/10.0

Мои оценки
Приказна: 10.00
Карактери: 8.00
Гласови: 8.00
Цртеж и анимација:9.00
Звук и музика:9.00
Вкупно уживање:9.00