Одамна уште, во првите мои постови напишав дека под аниме се подразбираат и сите оние синематици на популарните и не толку популарните игрици, кои се од продукција и анимација на јапонските цртачки куќи. Тогаш имав веројатно скромна листа на гледани анимеа. Денес имам (се разбира дека го кажувам ова со надмено подигната глава) позамашна листа, не само на гледани, туку и разгледани, (и тоа и самонаречено критички)оценети анимеа. Откако изгледав буквално еден тон од таа моја листа, има еден интересен дел кој слободно можам да ги тагирам како “game anime”. И уште, еден дел од оваа листа што следува можам да ја штиклирам како done!
LINK to WIKIPEDIA - List of anime based on video games
Генерално кажано, тоа се анимеа кои се дел од голема франчиза, па следствено и таргет публиката се фановите на игрите од кои потекнуваат овие анимации. Но, исто, тоа се аниме кои можете да ги гледате независно од тоа дали сте ја играле игрицата, ако сте доволно фанатични да гледате било што што е аниме (знам неколкумина меѓунас *wink wink* *nudge nudge*, say no more!). Иако често, веднаш ви е јасно дека темата е така акциски ориентирана, ликовите така изградени, што единствено би можеле да бидат ликови од видео игри, сепак сте паднале на некој аниме квалитет и сте решиле да го догледате до крај.
Некаде во драфт верзија ми стои постот за Final Fantasy, па веројатно е ок да почнам од таму. Додека моите другари ја играа FFVII, јас стоев позади и гледав. На игрицата не се навлеков, ама на оваа 3Д верзија да. Анимациите се фантастични. Ги изгледав сите синематици, сите додатоци, двете верзии на Advent Children, практично идиотската ОВА Legend of the Crystals и нормално Spirit Within. Advent Children е едно од тие, што и покрај сите поврзаности со оригиналната приказна на играта, филмот е независен и навистина визуелно доживување – од анимацијата, преку ликовите и приказната (јас дури еден период се поистоветував и го носев аватарот на Yuffie), до музиката. Cloud Strife, Sephiroth, Zach и Vincent верувам дека се сеуште меѓу омилените ликови на многумина. Верувам дека не е само до тоа што е меѓу првите кои ги изгледав анимеа. Убедена сум дека многумина ќе се сложат со мене во вкупно одличниот впечаток и во високата оценка на Final Fantasy VII: Advent Children
CANAAN веќе ја споменав овде. Анимето не е премногу вредно за осврт. Посебно што премногу потсеќа на останатите анимеа на ТYPEMOON. Ама е добра анимацијата, интересни ликовите и е забавно, до толку да и не ви е напорно да изгледате 13 епизоди, и да ви е доста некое време од клише приказни за жени платени убијци и агенти.
Од оние кои веќе сум ги споменала Sengoku Basara (Devil Kings) – нема повеќе да го коментирам, освен што едвај ја чекам новата сезона – PAAAARTY!
Hakuoki(Shinsengumi Kitan)– currently airing, забавна (самураи, плус Shinsengumi, се разбира забавна), иако недоволно акција, интересни бројни ликови, поврзани со имињата на реални луѓе од јапонската историја, добро нацртана ...само... oni? Озбилно? Ама, ајде, нели, на база на игра. Се простува.
TALES исто сум ги споменала на кратко: Abyss e серија од 26 епизоди, која освен пар ликови и за мене заразната воведна песна, е УДАВ. Сега го изгледав филмот за Vesperia, и искрено, не бев воодушевена, но ни разочарана. Независна, релативно издржана приказна, солидни не доволно обработени ликови, но не така добра анимација. Symphonia е тековен проект, па освен тоа дека има потенцијал неможам ништо дефинитивно да кажам.
Valkyria Chronicles беше повеќе по мој вкус аниме, military drama, интересна fantasy приказна, доволно забавно за викенд гледање. Според љубителите на играта, анимето does good на играта. Некако, верувам на гласините. Посебно што после тоа исфрлија и хентаи верзии – oh all the fan boys.
Слично, Ayakashi, лесно shounen аниме, fight style, кратко, забавно, вечерна викенд акција. И ништо повеќе.
Utawarerumono, fantasy world, интересно, слатко, гледливо, ама многу епизодно и со многу додатоци и ОВА. Мислам дека на крајот ми се смачи од толку раси, разлики и ликови.
.hack// цел серијал?? Никому не го препорачувам. Драма! Толку драма во MMORPG игра не сум видела. Како да се обиделе да го доловат ефектот на одличните аниме серии како Serial Experiment Lain и Ghost in the shell, кои си поигруваат со виртуелното јас, но од гледна точка на 12 годишен играч, чија единствена цел во животот е да ја „сврти“ играта. Верувајте, очајно е дури и слаб термин за дефиниција на секоја од серијалите.
Tower of Druaga – жив очај. Иако првата серија имаше потенцијал да прерасне во нешто интересно, втората ја промаши потполно работата. Посебно интересно за ММО играчите на fantasy world игрите. Бар мене и скромното мое искуство во role play игрите ми беше интересно, се’ додека не заспав, и навистина се трудев да ја догледам.
Веројатно е често така со продолженијата. Tokio Majin– првата серија беше одлична, и ликови, и оригинален цртеж и приказна и акција. Поврзувајќи ја популарноста на school анимеата со demon fight, доволно да ви привлече внимание. Ама втората, доволно епизодна и расплината да ви го изгуби.
Кратките: Natsuiro no Sunodokei – ех, досадно, како може ова да е забавна видео игра; Ar Tornelico, пих, исто; Ninja Gaiden–хм, доволно (независно) добро.
Е сега, Devil may cry и Chaoshead – не смеам да коментирам, зашто не бев импресионирана и ги „забаталив“, па и неможам да ги искритикувам. Жалам, сигурно има некој кој е покомпетентен за критика.
А на листата plan to watch по азбучен ред: 11 eyes, Air, Arc the Lad, Arad Senki, Ef, Fatal Fury, Fate/ stay night, Gungrave, Halo, Higurashi, Kimi ha Nozomu Eien, Ragnarok, Sakura Wars, School Days, Soul Link, Street Fighter, Tears to Tiara, Tekken, Umineko, World Destruction, Xenosaga…
Значи, можам само да најавам уште еден ваков пост, и уште неколку слични вакви, тематски crit wall постови. To those who stumble upon this blog once in a while, please enjoy the ride!
LINK to WIKIPEDIA - List of anime based on video games
Генерално кажано, тоа се анимеа кои се дел од голема франчиза, па следствено и таргет публиката се фановите на игрите од кои потекнуваат овие анимации. Но, исто, тоа се аниме кои можете да ги гледате независно од тоа дали сте ја играле игрицата, ако сте доволно фанатични да гледате било што што е аниме (знам неколкумина меѓунас *wink wink* *nudge nudge*, say no more!). Иако често, веднаш ви е јасно дека темата е така акциски ориентирана, ликовите така изградени, што единствено би можеле да бидат ликови од видео игри, сепак сте паднале на некој аниме квалитет и сте решиле да го догледате до крај.
Некаде во драфт верзија ми стои постот за Final Fantasy, па веројатно е ок да почнам од таму. Додека моите другари ја играа FFVII, јас стоев позади и гледав. На игрицата не се навлеков, ама на оваа 3Д верзија да. Анимациите се фантастични. Ги изгледав сите синематици, сите додатоци, двете верзии на Advent Children, практично идиотската ОВА Legend of the Crystals и нормално Spirit Within. Advent Children е едно од тие, што и покрај сите поврзаности со оригиналната приказна на играта, филмот е независен и навистина визуелно доживување – од анимацијата, преку ликовите и приказната (јас дури еден период се поистоветував и го носев аватарот на Yuffie), до музиката. Cloud Strife, Sephiroth, Zach и Vincent верувам дека се сеуште меѓу омилените ликови на многумина. Верувам дека не е само до тоа што е меѓу првите кои ги изгледав анимеа. Убедена сум дека многумина ќе се сложат со мене во вкупно одличниот впечаток и во високата оценка на Final Fantasy VII: Advent Children
CANAAN веќе ја споменав овде. Анимето не е премногу вредно за осврт. Посебно што премногу потсеќа на останатите анимеа на ТYPEMOON. Ама е добра анимацијата, интересни ликовите и е забавно, до толку да и не ви е напорно да изгледате 13 епизоди, и да ви е доста некое време од клише приказни за жени платени убијци и агенти.
Од оние кои веќе сум ги споменала Sengoku Basara (Devil Kings) – нема повеќе да го коментирам, освен што едвај ја чекам новата сезона – PAAAARTY!
Hakuoki(Shinsengumi Kitan)– currently airing, забавна (самураи, плус Shinsengumi, се разбира забавна), иако недоволно акција, интересни бројни ликови, поврзани со имињата на реални луѓе од јапонската историја, добро нацртана ...само... oni? Озбилно? Ама, ајде, нели, на база на игра. Се простува.
TALES исто сум ги споменала на кратко: Abyss e серија од 26 епизоди, која освен пар ликови и за мене заразната воведна песна, е УДАВ. Сега го изгледав филмот за Vesperia, и искрено, не бев воодушевена, но ни разочарана. Независна, релативно издржана приказна, солидни не доволно обработени ликови, но не така добра анимација. Symphonia е тековен проект, па освен тоа дека има потенцијал неможам ништо дефинитивно да кажам.
Valkyria Chronicles беше повеќе по мој вкус аниме, military drama, интересна fantasy приказна, доволно забавно за викенд гледање. Според љубителите на играта, анимето does good на играта. Некако, верувам на гласините. Посебно што после тоа исфрлија и хентаи верзии – oh all the fan boys.
Слично, Ayakashi, лесно shounen аниме, fight style, кратко, забавно, вечерна викенд акција. И ништо повеќе.
Utawarerumono, fantasy world, интересно, слатко, гледливо, ама многу епизодно и со многу додатоци и ОВА. Мислам дека на крајот ми се смачи од толку раси, разлики и ликови.
.hack// цел серијал?? Никому не го препорачувам. Драма! Толку драма во MMORPG игра не сум видела. Како да се обиделе да го доловат ефектот на одличните аниме серии како Serial Experiment Lain и Ghost in the shell, кои си поигруваат со виртуелното јас, но од гледна точка на 12 годишен играч, чија единствена цел во животот е да ја „сврти“ играта. Верувајте, очајно е дури и слаб термин за дефиниција на секоја од серијалите.
Tower of Druaga – жив очај. Иако првата серија имаше потенцијал да прерасне во нешто интересно, втората ја промаши потполно работата. Посебно интересно за ММО играчите на fantasy world игрите. Бар мене и скромното мое искуство во role play игрите ми беше интересно, се’ додека не заспав, и навистина се трудев да ја догледам.
Веројатно е често така со продолженијата. Tokio Majin– првата серија беше одлична, и ликови, и оригинален цртеж и приказна и акција. Поврзувајќи ја популарноста на school анимеата со demon fight, доволно да ви привлече внимание. Ама втората, доволно епизодна и расплината да ви го изгуби.
Кратките: Natsuiro no Sunodokei – ех, досадно, како може ова да е забавна видео игра; Ar Tornelico, пих, исто; Ninja Gaiden–хм, доволно (независно) добро.
Е сега, Devil may cry и Chaoshead – не смеам да коментирам, зашто не бев импресионирана и ги „забаталив“, па и неможам да ги искритикувам. Жалам, сигурно има некој кој е покомпетентен за критика.
А на листата plan to watch по азбучен ред: 11 eyes, Air, Arc the Lad, Arad Senki, Ef, Fatal Fury, Fate/ stay night, Gungrave, Halo, Higurashi, Kimi ha Nozomu Eien, Ragnarok, Sakura Wars, School Days, Soul Link, Street Fighter, Tears to Tiara, Tekken, Umineko, World Destruction, Xenosaga…
Значи, можам само да најавам уште еден ваков пост, и уште неколку слични вакви, тематски crit wall постови. To those who stumble upon this blog once in a while, please enjoy the ride!
